Resortecs

De thermische demontageoplossing van Resortecs maakt gebruik van een innovatieve draad genaamd Smart Stitch™, die oplost onder specifieke, hoge temperaturen. Deze technologie maakt het voor recyclers mogelijk om kledingstukken vijf keer (!) sneller dan normaal te demonteren en te sorteren, zonder het materiaal te beschadigen en zonder veel CO2 uit te stoten.

In een wereldwijde industrie zoals de mode-industrie kunnen kleine innovaties als deze een zeer grote impact hebben. Volgens de extern gekeurde ‘Life Cycle Assessment’ van Resortecs zou de sector, als alle in Europa gemaakte kledingstukken met hun technologie zouden worden gedemonteerd en efficiënt gerecycled, zou dat 60,3 miljoen ton CO2 en € 2,3 miljard per jaar besparen. 

We zijn benieuwd naar het verhaal achter Resortecs! Hoe is het bedrijf ontstaan?

Resortecs werd in 2017 opgericht door Cédric Vanhoeck en Vanessa Counaert. Cédric studeerde industrieel ontwerp en techniek en ging na zijn afstuderen verder met modeontwerp aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen. Daar leerde hij meer over de modewereld en hoeveel afval de industrie produceert.

Cédric besefte dat er iets moest gebeuren om mode meer circulair te maken. Wat hem echt raakte, was dat dit niet op scholen werd onderwezen en dat de meeste ontwerpers niet over de tools beschikten om dingen circulair te maken zonder concessies te moeten doen aan creativiteit of de gebruikelijke industrienormen. Hij besloot zijn studie aft e breken en richtte Resortecs op met het doel om nieuwe technologieën te ontwikkelen die een circulaire mode-industrie faciliteren.

Aanvankelijk wist hij niet zo goed wat hij zou doen. Maar hij wist dat recycling een van de meest effectieve manieren is om de milieu-impact van kleding te verminderen, en efficiënte recycling is niet mogelijk zonder dat er in het ontwerp rekening wordt gehouden met demontage. Dat houdt in: echt nadenken over de verbindingstechnieken en hoe alles in een kledingstuk in elkaar zit om straks weer uit elkaar te worden gehaald.

Kan je ons iets vertellen over de branche die je probeert te veranderen?

We werken in de mode, een van de vijf meest vervuilende industrieën ter wereld. Ik denk dat er binnen de mode-industrie meerdere uitdagingen bestaan. En er is geen één geen oplossing die al deze uitdagingen kan oplossen. Denk aan overconsumptie, oneerlijke arbeidsomstandigheden en afval en recycling. Dit laatste probleem besloten we om aan te pakken. 

Hoe doet Resortecs het anders?

Wat we doen is de recycling van kleding makkelijk maken door het knelpunt bij het demonteren van textiel weg te nemen: wanneer je een textielproduct wilt recyclen, net als bij je gewone huishoudelijke afval, moet je elementen scheiden en ze naar de juiste recyclingstromen sturen. Maar tot voor kort was dit een hele uitdaging omdat je maar twee opties had. 

De eerste optie betrof handmatige demontage. Met handmatig bedoel ik iemand die letterlijk een schaar gebruikt om elk onderdeel van een kledingstuk uit elkaar te trekken. Voor een spijkerbroek zou je bijvoorbeeld de ritsen, de tailleband en alle klinknagelknopen met de hand moeten verwijderen, wat zo ingewikkeld en tijdrovend is dat bedrijven er vaak gewoon voor kiezen om de jeans in stukken te hakken. Van elke spijkerbroek die je op deze manier recyclet, kun je tot 52% kwijtraken. Heel duidelijk geen efficiënte of schaalbare optie. 

De tweede optie is mechanische demontage, wat betekent dat alles in een enorme versnipperaar wordt terechtkomt. Helaas is dit mechanische proces voor veel kledingstukken die bestaan uit meerdere materialen of meerdere lagen geen optie en worden de vezels van de stoffen hierdoor vaak korter. Wat je daarna kunt doen, is dus niet echt een gesloten kringloop. Je kunt geen nieuw T-shirt maken van een oud T-shirt; je kunt alleen kledingstukken downcyclen. 

Jullie innovatie verbetert de circulariteit van textiel. Maar 100% duurzame keuzes maken is in de praktijk vaak lastig. Hebben jullie moeilijke beslissingen moeten nemen of compromissen moeten sluiten? Hoe gaan jullie om met deze dilemma’s?

Een van de eerste dingen waar we rekening mee moesten houden was dat sommige industriële processen waarbij hitte betrokken is, veel energie kunnen verbruiken en vaak de stoffen onderdelen van textielproducten kunnen beschadigen. Wij wilden een oplossing bieden waar gebruik wordt gemaakt van door warmte oplosbare componenten en grootschalige volumes worden verwerkt, maar dat toch duurzaam en energie-efficiënt is? Uiteindelijk hebben onze CTO en CSO samengewerkt om ervoor te zorgen dat onze Smart Disassembly™-systemen een gesloten verwarmingsmechanisme hadden, wat betekent dat zodra je het opstart, de warmte intern blijft circuleren. Er wordt dus niet meer energie verbruikt om het proces gaande te houden – wat erg belangrijk is om de CO2-voetafdruk van ons demontageproces te verkleinen en de milieu-efficiëntie van onze oplossing te garanderen. En omdat onze Smart Disassembly™-systemen vrijwel zuurstof-vrij zijn, wordt de kwaliteit van de stof niet beïnvloed door de hoge temperaturen, omdat er bij zulke lage zuurstofniveaus geen oxidatie plaats kan vinden. Met andere woorden: de stof raakt niet beschadigd of verbrand voordat de garen en stiknaden zijn verwijderd. 

Iets anders waar we onze koers moesten bepalen, was met welk soort merken en partners we wilden samenwerken. Veel mensen begrijpen niet waarom we ons vooral richten op ‘fast fashion’ of grote mainstream merken. Ze vragen zich af: waarom samenwerken met een merk dat een slechte reputatie heeft of een grote vervuiler is? Daarom juist. Met deze partijen moeten we juist samenwerken als we de industrie echt willen veranderen. Ik denk dat dit misschien wel de belangrijkste afweging was die we hebben moeten maken. Aan de ene kant zijn we een startup op zoek naar financiering, maar we hechten ook veel waarde aan de impact die we willen bereiken, en hebben zeer ambitieuze milieudoelstellingen. 

Wat is de volgende stap voor Resortecs – en wat hebben jullie nodig om daar te komen?

Op dit moment zitten we middenin de verwachte, maar ook zeer ingewikkelde transitie van de startup- naar de scale-up-fase. Ons team is enorm gegroeid. Toen ik hier twee jaar geleden kwam werken, was ik de derde fulltime werknemer, en nu zijn we met een team van zeventien. De groei is dus super, super, snel. We gaan nu een spannende ook uitdagende tijd tegemoet voor Resortecs, waarin we voor consistentie moeten zorgen in de manier waarop we het bedrijf runnen, vasthouden aan onze impactdoelstellingen, en zoals we hiervoor bespraken ook moeilijke beslissingen durven nemen. Dus het behouden van de identiteit en het doel van het bedrijf terwijl we groeien.  

Een andere grote uitdaging is dat het nu ook het moment is om een ​​ecosysteem te creëren dat sorteerders en recyclers met elkaar verbindt, zo zorgen we ervoor dat de infrastructuur voor een circulaire toekomst staat op het moment dat de hele industrie de overstap maakt naar een circulair productiemodel. We hebben hard gewerkt om onze invloed op beleidsmakers te vergroten en merken ertoe aanzetten om verder te gaan dan een PR-stunt of een speciale collectie-aanpak. We hebben een bevoorrechte positie, omdat we al met meer dan 50 van de grootste namen in de modewereld hebben samengewerkt. Iedereen die onze oplossing heeft getest weet dat het werkt, maar velen zijn nog altijd bang voor het gebrek aan infrastructuur voor circulariteit. Ze implementeren onze oplossingen te langzaam. Maar ik geloof dat de recente aanpassingen in de wetgeving en onze inspanningen om merken te verbinden met sorteerders en recyclers aanjagers zijn van verandering. Ze voelen de druk en weten dat het tijd is om serieus in te zetten op de circulaire economie. 

Tot slot: wat is de belangrijkste boodschap die je wilt delen met zowel producenten als consumenten?

Dat circulaire innovaties niet ergens in de toekomst zullen gebeuren, maar dat dit nu al speelt. Het is heel bemoedigend om de diversiteit aan slimme en gepassioneerde mensen te zien die vandaag bezig zijn om circulaire oplossingen te ontwikkelen. Ik weet niet of we een klimaatcrisis kunnen afwenden, maar ik ben optimistisch over hoe creatief en slim we ermee om kunnen gaan en ons eraan kunnen aanpassen. 

Ik denk dat de grootste kracht die we als individuen en consumenten hebben, is om merken in de richting te duwen die we willen. We kunnen ook ons ​​verbruik verminderen. Dus echt hergebruiken wat je al hebt, drie keer nadenken voordat je iets nieuws koopt. En als je eindelijk iets koopt, doe dan je huiswerk. Ik denk dat merken degenen zijn die verantwoordelijk moeten worden gehouden voor het duurzamer maken van hun producten en ze gemakkelijker te demonteren en recyclen, maar ik denk dat wij, consumenten, nog steeds ons steentje kunnen bijdragen door onderzoek te doen naar de bedrijven waar we producten van kopen en te begrijpen wie de producten maakt die jij draagt. 

Natuurlijk kunnen duurzame of circulaire opties soms duurder zijn. Dus ik begrijp dat er ook sprake is van een privilege. Maar hoe dan ook is kennis hier de sleutel. En voor iedereen kan het een andere oplossing zijn. Is het een kwestie van tweedehands kopen? Ga je je kleding laten repareren? Kan je een kledingstuk iets minder vaak wassen, zodat het langer meegaat? Iedereen heeft het vermogen om de beste beslissing te nemen in zijn of haar eigen situatie. 

Voor ontwerpers is het volgens mij gewoon een kwestie van blijven innoveren en oplossingen ontwikkelen. Samenwerking is hier cruciaal, en hoe groter het aantal innovaties is dat merken voorhanden hebben, hoe meer overheden zien dat deze innovaties al bestaan, hoe sneller de circulaire transitie zal verlopen.